Categorieën
Gedichten

Gedichten over leven in de orde van de natuur

In 2021 verscheen de bundel Onderscheidend met gedichten van Wilbrord Braakman. De ondertitel luidt: ‘Leven in de orde van de natuur. Natuurlijk.’ In aflevering 23 van Groene Verhalen wordt het gedicht Leven voorgedragen, dat uit die bundel afkomstig is.

Leven

Een begin wij werden mensen
Kind en ouder komt de tijd
Met een ander vriendschap vinden
Zielsverwant aanhankelijkheid.

Dag en nacht de zon zien schijnen
Altijd weerslag in gemoed
Gaat dit altijd met beweging
In wat leeft wat wordt begroet.

Zielsgelukkig elkaar vinden
Tijden helen wat deed zeer
Overkomen overleven
Zomerrozen lenteveer

Wilbrord Braakman 2009

De dichtbundel Onderscheidend is te bestellen met een e-mail naar braakman(at)wilbrord-nature.nl

Categorieën
Gedichten

Borssele, een hoogactieve bejaarde

Els de Groen draagt in aflevering 20 van Groene Verhalen het gedicht voor dat zij schreef over de kerncentrale in Borssele “een hoogactieve bejaarde”. De kerncentrale dateert uit 1973. In 1994 besloot de regering dat de centrale in 2003 dicht zou moeten, maar inmiddels is het plan de centrale tot 2033 door te laten draaien.


Borssele

Was je een bom, een blindganger, ik zou je demonteren.
Was je een drugslab aan de Schelde, ik kwam je arresteren.
Bedreigde je de veiligheid als een terreurverdachte,
je was gevloerd en afgevoerd door politiemachten.
Zelfs als je maar een geitje was met Q-koorts in je bloed,
we zouden je geruimd hebben en zo het volk behoed.

Maar jíj bent Borssele, een hoogactieve bejaarde
die lijdt aan eigen ouderdom en scheurtjes die ontaarden
in vlokken en in vaatziekten en soms incontinentie.
Daarom vragen lijfartsen voortdurend om clementie.
Ouderdom, betogen ze, komt altijd met gebreken.
Deskundigen begrijpen dat veel beter dan wij leken.

Bang zijn voor de dood is bang zijn voor het leven.
Zolang je nog niet smelt, Borssele, is stoppen overdreven.
Bekoorlijk als een oude bruid en stralender dan ooit
werk je onverdroten tot je leven is voltooid.
Maar heerlijk als je stroom is, zo lelijk is je rook.
Blaas jij je de laatste adem uit, dan doen wij dat ook.

Was je een bom, een blindganger, ik zou je demonteren.
Was je een drugslab aan de Schelde, ik kwam je arresteren.
Bedreigde je de veiligheid als een terreurverdachte,
je was gevloerd en afgevoerd door politiemachten.
Zelfs als je maar een geitje was met Q-koorts in je bloed,
we zouden je geruimd hebben en zo het volk behoed.

Maar jíj bent Borssele, geen lood om brossig ijzer,
jij bent de droom van jongens in de kleren van de keizer.
Hun zonnetje, hun storm en drang, hun enig ware lief,
en hun voor gas- en kolenstroom enig alternatief.
Je bent hun geld, hun baan, hun eer, hun hoop en hun gewicht.
Ook ons aller risico maar dat ons weegt licht.

Els de Groen


(Het gedicht zou ook een heel mooi lied kunnen zijn. Dus mocht een componist of muzikant dit lezen, neem dan even contact op via info(at)groeneverhalen.nl.)

Categorieën
Gedichten

Gedichten over de natuur

Els de Groen draagt in de twaalfde aflevering van Groene Verhalen een gedicht voor over het grote belang van de natuur. De keuze voor dit onderwerp is geen toeval. ‘Natuur’ is het thema van de Poëzieweek 2022. En ook daarover heeft Els de Groen iets te zeggen.

“Het thema van de nationale Poëzieweek 2022 is natuur. Voor de meeste mensen is natuur een plek waar ze kunnen genieten, zich ontspannen, in het bos, langs het strand.
Wat het ook is, in heel sterke mate, is een plek waar je wat kan weghalen, dingen die voor jou van nut of betekenis zijn: delfstoffen, mineralen, hout. Als je dat straffeloos en visieloos blijft doen, de natuur gebruiken als een soort supermarkt of bouwmarkt, dan kom je op een gegeven moment op een punt dat je lege schappen tegenkomt en dat is de situatie waar we nu in zitten. We dreigen onze eigen Aarde naar de bliksem te helpen en dat gebeurt angstwekkend snel. In de afgelopen tweehonderd jaar zijn er meer planten- en diersoorten uitgestorven dan in tweehonderd miljoen jaar in het verre verleden.
Ik denk dat de kern van de klimaatcrisis is, dat we ons heel sterk moeten realiseren dat wij ons gedrag compleet radicaal moeten veranderen, vooral voor onze kinderen, kleinkinderen en de dieren die er niets aan kunnen doen.”

Aldus Els de Groen in de twaalfde aflevering van Groene Verhalen.

De tiende Poëzieweek is van 27 januari tot en met 2 februari. Dan zullen er allerlei activiteiten zijn rond poezie en natuur.

In die week verschijnt ook een volgende aflevering van Groene Verhalen, waarin we graag ook gedichten over de natuur willen laten horen. Dus hierbij de oproep aan iedereen die gedichten schrijft: stuur een natuurgedicht in!

Reacties: info(at)groeneverhalen.nl

Categorieën
Gedichten

Eén Zijn

In de achtste aflevering van Groene Verhalen is het gedicht ‘Eén Zijn’ te horen van Greetje Salima. Zi j stuurt regelmatig edichten in, die altijd ontleend zijn aan het dagelijks leven. Vaak gaat het over ervaringen in de natuur. Met goed gekozen woorden slaagt zij er in te laten zien hoe bijzonder en wonderlijk het alledaagse is.

ÉÉN-ZIJN

Vandaag dwaal ik
als Roodkapje zonder kapje
op mijn blote voeten
door het grote wilde
wolvenbos, over zandvlakten
wijds, geel en licht….

Mijn voeten koesteren
de aarde, warm
dan weer
koel en vochtig.

De geuren zijn zomers
kruidig en
achter, achter het zoemen,
het ruisen en het zingen
van vele verschillende vogels,

hoor ik de diepe stilte
oorverdovend
geen enkel geluid
behalve dit Ene
Zijn.

G.S.


In dankbaarheid…
Wekeromse Zand, waar pas geleden voor het eerst een wolf is gesignaleerd,

zondag 4 juli 2021

Hieronder het gredicht zoals voorgedragen door Dick Verheul in de achtste aflevering van Groene Verhalen.

(Ieder die zelf gedichten schrijft is bij deze uitgenodigd werk op te sturen naar info@groeneverhalen.nl)

Categorieën
Boeken Gedichten

CV van een olifant

In aflevering 7 van Groene Verhalen draagt Els de Groen het gedicht voor met de titel ‘CV van een olifant’.

CV van een olifant

Met oren als schotelantennes

een heilzaam dikke huid

een neus voor efficiëntie

zeker vijf kilo hersenen

kennis van andermans talen

sociale vaardigheden en

een olifantengeheugen

is iedere dikhuid geschikt om

te solliciteren naar het ambt

van Secretaris-Generaal van

de Verenigde Naties.

Te zwaar echter om te vliegen

te breed voor wandelgangen

te dik voor achterkamertjes

te lomp om handen te schudden

weet hij zich afgewezen in

de porseleinen kast van

het diplomatieke bedrijf.

Het gedicht is te vinden in de nieuwste bundel van Els de Groen: “Hebben mollen weet van zonsondergangen?” waarvan de opbrengst ten goede komt aan World Animal Protection en Animal Rights. De dichtbundel is verkrijgbaar bij de plaatselijke boekhandel.