In de tiende aflevering van Groene Verhalen een gesprek met Juffermans (1945). Al sinds de jaren zeventig, toen het rapport van de Club van Rome verscheen, zet hij zich in voor een schone duurzame wereld. En zo’n wereld moet in zijn ogen ook rechtvaardig zijn. Grondstoffen, energie en het gebruik van de Aarde zou eerlijk verdeeld moeten zijn. Zo ver zijn we nog lang niet.
Verder de rubrieken Oproepen, Verhaal, Gedichten en Nieuws.
Productie en presentatie: Dick Verheul. Bijdragen van Els de Groen, Yvon Eerland, Greetje Salima.
Groene Verhalen is een maandelijkse video en daaraan gekoppeld een website en een elektronische nieuwsbrief. Groene Verhalen is een initiatief dat mensen bij elkaar wil brengen die de wereld mooier willen maken. Denk aan een duurzame manier van leven, geluk brengen in het leven van anderen, de vrede in de wereld bevorderen, ruimte geven aan de natuur en op een verantwoorde manier omgaan met de rijkdommen die de Aarde biedt, eerlijk delen, rechtvaardigheid en solidariteit.
Neem een abonnement op de nieuwsbrief voor een euro per jaar.
Bekijk ook de andere afleveringen.
Aflevering 10 als podcast
Wie genoeg heeft aan geluid kan de tiende aflevering hieronder beluisteren, bijvoorbeeld tijdens een lange treinreis of ’s avonds in bed.
3 reacties op “Aflevering 10 – oktober 2021”
Mooie uitzending Dick, Mooi wat je met ons deelt. Het zou mooi zijn als deze man eens naar onze community komt om zijn kennis met ons te delen.
Beste Ralph,
Van Dick hoorde ik al over jullie mooie project ‘De Vlierhof’ in Kleve. Het deed me gelijk denken aan De Kleine Aarde. Ik hoop een keer met de fiets ‘langs’ te komen. Houden jullie open dagen?
Hartelijke groet, Jan
De Footprint Justice! Het is een logische stap, ik had er nog niet van gehoord. Ik hoop dat dit één van de bouwstenen kan zijn naar een rechtvaardige wereld. Ik houd me al jaren bezig met de noden van inheemse volkeren. Vele mensen en organisaties weten dat de nood om het land terug te krijgen bij de lokale bevolking steeds dringender wordt. Survival International, Cultural Survival, Landback.org, het Oakland Institute, maar ook allerlei lokale organisaties. Teveel om op te noemen.
https://www.survivalinternational.org/conservation
https://www.oaklandinstitute.org/land-rights-issue
https://www.culturalsurvival.org/news/get-involved-landback-movement
https://landback.org/
https://extinctionrebellion.de/aktionen/kampagnen/nature-needs-justice/indigenous-communities-and-biodiversity/
Ik ben heel blij dat er juridisch steeds meer poten komen om op te staan. Al deze stappen zijn belangrijk. Ik hoor nu voor het eerst over deze Footprint justice, waar Jan mee bezig is. Als dit nu ook een wet kan worden die landen in kunnen zetten, dan is dat de tweede goeie wet. Onlangs is de Ecocidewet beschikbaar gekomen, waar een groep advocaten jarenlang mee bezig is geweest. Landen kunnen deze wet nu opnemen in hun bestuur. In Chili is het al opgenomen in de grondwet en in Mexico is het wetsvoorstel gedaan, zo meldde “Stop Ecocide” in hun laatste nieuwsbrief.
Ik heb dus nog steeds hoop. Vooral in de lokale bevolking, die bezig is oude tradities te documenteren. Wijsheden verbonden met het ecosysteem, die kunnen helpen veerkracht te creeëren. temidden van de veranderingen in klimaat, bodem en biodiversiteit. Onder andere Gleb Raygorodetsky schreef hier een boek over: “The archipel of hope.” Ik zie hier in Friesland hetzelfde gebeuren, als het gaat om het belang van het oude greppellandschap en de tradities hieromheen. Ik vermoed dat dit documenteren op vele plekken plaatsvindt.
Het was me een genoegen om te kijken en het verhaal van Jan Juffermans te horen. Van het uiengedicht kreeg ik de tranen in mijn ogen van het lachen.
Tot de volgende keer!
Alowieke